استراتژی آپشن استرنگل یا Strangle در واقع یک استراتژی است که در آن از یک آپشن Put و Call در یک نماد معاملاتی با تاریخ انقضای یکسان استفاده میکنیم تا بر روی یک تغییر قیمت قابل توجه در هر جهتی سرمایهگذاری کنیم.
استرنگل بیشتر در شرایطی استفاده میشود که معاملهگر انتظار یک تغییر قیمتی قابل توجه را دارد اما از جهت آن اطمینان ندارد.
استفاده از استراتژی استرنگل برای معامله کردن در پیرامون رویدادهای آینده مانند ارائه گزارشهای مالی، مصاحبهها، نمایش محصولات و غیره، ایدهآل است.
در حالی که تمام استراتژیهای استرنگل دارای اصول مقدماتی یکسان برای استفاده از آپشنهای Put و Call با یک تاریخ انقضا هستند، اما قانون سفت و سختی برای ساختار استرنگل وجود ندارد.
با این حال، با توجه به اینکه معاملهگر در حال سرمایهگذاری دو برابری است و ممکن است یکی از آپشنها یا کمتر سودآور باشد، در هنگام استفاده از این استراتژی معاملهگران معمولا سراغ آپشنها ارزان که عمیقا Out of Money هستند، میروند.
در این شرایط با پرداخت مبلغی کم، در صورت ایجاد تغییرات قیمتی بزرگ، میتوانند سودآوری بزرگی داشته باشند.
این باعث میشود استراتژی Strangle برای رویدادهای نادر و بزرگ ایدهآل باشد و برای معاملهگران چندان جذابیتی برای رویدادهای کوچکی که احتمال ایجاد تغییر قیمتی بزرگ در آنها کم است، نداشته باشد.
این استراتژی برای معاملهگران روزانهای که معاملات کوتاهمدت مبتنی بر جهتگیری بازار قبل از رویدادهای بزرگ انجام میدهند، مناسب است.
معاملهگران روزانه تازهکار باید از وسوسهی استفادهی بیش از حد از این نوع استراتژی خودداری کنند زیرا در صورت اشتباه ضرر از دست دادن دو آپشن به طور همزمان، میتواند سنگین باشد.
بنابراین معاملهگران باید در هر شرایطی به پیشبینی جهت قیمتی بپردازند و تنها زمانی سراغ استراتژی Strangle بروند که هنگام عدم اطمینان از جهتگیری، پتانسیل تغییر قیمتی قابل توجه در بازار وجود داشته باشد.