در اواخر دهه‌ی 1950 میلادی، George Lane اندیکاتورهای تصادفی (Stochastics) را توسعه داد.
این نوع اندیکاتور رابطه‌ی بین قیمت بسته شدن نماد معاملاتی و محدوده‌ی قیمتی آن در یک دوره زمانی مشخص شده را مشخص می‌کند.
تا به این روز، اندیکاتور تصادفی محبوب بالایی به عنوان یک اندیکاتور تکنیکال داشته است زیرا درک آن آسان است و درجه‌ی بالایی از دقت در تشخیص موقعیت‌های خرید و فروش نماد دارد.
فایده‌ی اندیکاتورهای تصادفی این است که وقتی یک نماد معاملاتی یک ترند صعودی را شروع می‌کند، قیمت بسته شدن آن تمایل دارد که در محدوده‌ی قیمتی بالای روز، قرار بگیرد.
حرکات قیمتی (Price Action) به محدوده‌ی قیمتی که یک نماد معاملاتی در طول روز معاملاتی در آن معامله می‌شود، مربوط می‌شود.
برای مثال فرض کنید یک نماد معاملاتی با قیمت 10 دلار روز خود را شروع می‌کند، در کمترین حالت 9.75 دلار، در بیشترین حالت 10.75 دلار معامله شده و با قیمت 10.50 بسته می‌شود.
حرکات قیمتی یا محدوده‌ی قیمت در این وضعیت بین 9.75 و 10.75 دلار خواهد بود.
از طرف دیگر، اگر قیمت در حال حرکت نزولی باشد، قیمت بسته شدن تمایل دارد که در حوالی محدودی پایین نشست معاملاتی در آن روز معامله شود.
اندیکاتورهای تصادفی برای نشان دادن زمانی که یک نماد معاملاتی به حالت اشباع از خرید یا اشباع از فروش وارد شده است، استفاده می‌شود.
شاخص قدرت نسبی
معامله‌گر مشهور آقای Jack D. Schwager از اصطلاح نرمالیزه شده برای توصیف اسیلاتورهای تصادفی که دارای محدوده‌های از قبل مشخص شده در هر طور طرف پایین و بالا هستند، استفاده کرده است.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
